تعریف کود: به هر نوع ماده معدنی یا آلی یا بیولوژیک که دارای عناصر غذایی باشد و باعث بالا بردن حاصل خیزی خاک و همچنین با تیمار گیاهی باعث افزایش عملکرد کیفی و کم محصول شود کود اطلاق میشود.
کود ها به چند دسته تقسیم میشوند که عبارتند از :
شیمیایی - آلی یا ارگانیک - بیولوژیک یا زیستی
کود های شیمیایی
که برخی از آنها جز عناصر پر مصرف گیاه (ماکرو المنت )و برخی نیز جز عناصر عناصر کم مصرف گیاه ( میکرو المنت ) میباشد.
عناصر پر مصرف (ماکرو) شامل: ازت – فسفر – پتاس – کلسیم - منیزیم
عناصر کم مصرف (میکرو) شامل : آهن – روی – منگنز – مس – بر
به کود هایی که مجموع عناصر فوق را با هم و به نسبت متناسب دارا باشد اصطلاحا کود کامل اطلاق میشود.
گیاهان مختلف بر حسب نیاز و با توجه به نتایج آزمایش برگ و خاک به کود های فوق نیازمند خواهند بود .
ترکیب شیمیایی و درصد خلوص کودهای مختلف حاوی یک عنصر، بسیار متفاوتند. این تفاوتها بر مورد مصرف، نحوه پخش، زمان کوددهی و اثر بخشی کودها تاثیر بسیار مهمی دارند.بنابراین شناخت کافی از انواع کودهای شیمیائی قبل از انتخاب و یا مصرف آنها ضرورت دارد. بطور عام، کودهای شیمیایی نسبت به کودهای طبیعی سریع‌تر در دسترس گیاه قرار می‌گیرند چون آنها در آب حلالیت بیشتری دارند و یا ساختار آنها به گونه‌ای است که گیاه می‌تواند از آنها راحت‌تر و سریع‌تر استفاده کند. کاستی یا نقطه ضعف کودهای مصنوعی در برابر کودهای طبیعی این است که آنها راحت‌تر می‌توانند بیش از اندازه مصرف شوند، و این دلیلی است که کودها گیاه را می‌سوزانند.امروزه جهت مصارف مختلف انواع کود های ترکیبی که شامل تمام عناصر |ماکرو ومیکرو با درصد های مختلف وجود دارد که میزان درصد ترکیبات و طریق مصرف بر روی قید شده به کود هایی که ترکیبی از ماکروومیکرو هستند کود کامل گفته میشود

اگرچه این مطلب یکبار در پست های قبلی بیان شده  اما سئوال های متعدد دوستان در این زمینه موجب تکرار و توضیح بیشتر گردیده است تمامی گیاهان برای رشد و نمو به خاک مناسب نیاز دارند. خاک بایدبا توچه به نوع مصرف( گلدان یا باغچه) ونوع گیاه دارای کیفیت مطلوب ومواد مغذی برای رشد گیاهان باشد خاک گلدان به علت عمق محدود کمی متفاوت تر از باغچه می باشد عمق خاک باغچه -  وجود کرم خاکی  ونیز گستره سطح  در عمل کرد آن موثر است خاک گلدان بایدامکان  دفع آب را داشته باشد ونیز قابلیت رسیدن هوا به ریشه گیاه را داشته باشدخاک گلدان با زهکشی مناسب از تجمع آب در اطراف ریشه جلو گیری می کند و نیز امکان تهویه مناسب را برای ریشه فراهم می نماید

برای گلهای آپارتمانی یک خاک مناسب و خوب باید به شرح زیر باشد.

۱ – زهکشی ای خوب داشته باشد یعنی اینکه وقتی بر روی خاک آب میریزید بلافاصله ،آب از زیر گلدان بیرون بریزد .استفاده از پرلیت – پیت ماس – برگ کاملا پوسیده ویا شن  می تواند مفیدباشد

۲-مواد مغذی به اندازه کافی با توجه به نوع گیاه در آن وجود داشته باشد. برای تامین مواد مغذی میتوان از مقداری کود شمیایی یا خاک مخلوط با کود دامی کاملا پوسیده یا ورمی کمپوست استفاده کرد

رشد کاکتوس در خاکهای سبک بهتر انجام میشود هر مقدار که اندازه ذرات خاک درشت تر باشد، بافت خاک سبک تراست با یه آزمایش ساده میتوانید متوجه مناسب بودن خاک برای گیاهان آپارتمانی بشوید. مقداری از خاک را کمی مرطوب کنید طوری که تمام قسمت مرطوب شود سپس خاک را در یکی از دستان خود بریزید و دست خود را ببندید بعد از ۲ ثانیه دست خود را باز کنید یا باید خاک مچاله شده باشد یا اینکه به محض بازکردن دست خاک نیز از هم پاشیده شود و مچاله نشود

 . اگر خاک مچاله شد و به هم چسبید پس این ، یک خاک سنگین است و درصد رس آن بالاست درسته موادغذایی خوبی ممکن است داشته باشد اما چون زهکشی مناسبی ندارد و چسبندگی آن بالاست ریشه گیاه را خفه کرده و باعث مرگ گیاه میشود هرچقدر درصد این چسبندگی کمتر باشد شرایط بهتری برای گیاه شما خواهد بود. اما اگر خاک مچاله نشود و دوباره روی کف دستتان پهن شود این خاک بهترین و عالیترین خاک برای گیاه آپارتمانی است

نحوه نگهداری ساکولنت

با وجود آنکه این گیاهان بسیار مقاوم هستند و سازگاری بالایی دارند، با این حال با تامین نیازهای گیاه و شرایط محیطی مورد نیاز شما به رشد بهتر و ماندگاری ساکولنت خود کمک شایانی خواهید کرد. شرایط محیط مورد نیاز نگهداری ساکولنت عبارت است از:

خاک: ساکولنتها را در هر خاکی میتوان پرورش داد. اماتوجه داشته باشید در خاک این گیاه به هیچ از خاک سنکین استفاده نشود چراکه جاذب آب هستند و باعث پوسیده شدن گیاه میشوند،خاک مناسب برای ساکومنت و کاکتوس در گلدان باید  زهکش مناسب داشته باشد تا از تجمع آب پیشگیری شود.استفاده از ماسه وپرلیت نمونه مناسبی محسوب می شود من از ترکیب ماسه دوبار شوی ورمی کمپوست وپیت ماس نتیجه خیلی خوبی گرفتم البته سایر عوامل (نور - دما -  رطوبت) نیز باید مناسب باشد

نور: ساکولنت به نور زیاد نیاز دارد، بنابراین پر نورترین قسمت آپارتمان را به گلدان ساکولنت خود اختصاص دهید. دقت کنید از تابش مستقیم نور خورشید برای مدت طولانی به گیاه خودداری شود

دما: این گیاهان دمای بالا و پایین را به راحتی تحمل میکنند با این وجود تلاش کنید تا شرایط ثابت دمایی را برای گیاه حفظ نمایید.

آبیاری: نیاز آبی ساکولنتها بسیار کم است. میزان و مقدار آبیاری گیاه به شرایط محیطی و دما بستگی دارد. در محیط آپارتمان ابیاری هفتگی در بهار و تابستان کافی بنظر میرسد   و در فصل زمستان که گیاه به خواب میرود ماهی یکبار به آن آب بدهید.اما یاد آورمیشوم باز به شرایط محیط بستگی دارد بنا بر این چنانچه خشگی در سطح گلدان مشاهد شد نیاز به آبیاری حتمی است

کوددهی: در مورد این گیاه لازم است کوددهی را حداقل تا 3ماه اول بعد از قلمه زدن ویک ماه بعداز تعویض گلدان  انجام ندهید. بعد از آن  فقط در فصل رشد باکود های مناسب که ازت کمتری دارند بصورت محلول انجام شود معمولا اکثر ساکومنتها پائیز و زمستان دوره خواب را طی میکنند.

نحوه تکثیر ساکولنت

ازیاد بیشتر گونه‌های ساکولنت بسیار ساده است. به این منظور تعدای از برگهای سالم و قوی ساکولنت رو بچینید و روی خاک گلدان قرار بدهید.

گلدان یا ظرف برگ‌ها را در محلی که نور غیر مستقیم دریافت کند و به اصطلاح نیمه سایه باشد قرار دهید، دقت کنید که قلمه‌های برگ را دور از آفتاب مستقیم نگهداری کنید چرا که نور آفتاب باعث خراب شدن قلمه‌ها میشود. علاوه بر آن لازم است دمای محل نگهداری معتدل باشد. با حفظ رطوبت مورد نیاز برگ از طریق آبپاشی روزانه خاک، در مدت زمان حدودا ۴ هفته برگ‌ها ریشه میزنند و پس از گذشت ۶ تا ۷ هفته گیاه جدید قابل دیدن است.

پس از گذشت این زمان گیاه جوان از استقامت کافی برخوردار شده و میتوانید آن را جدا کرده و در گلدان اصلی بکارید.

لازم است پس از انتقال ساکولنت به تدریج گیاه را به نور بیشتر عادت دهید تا ساکولنت شما به صورت علفی رشد نکرده و دراز نشود. روزانه 6 تا 8 ساعت میزان نور لازم برای گیاهان ساکولنت است.

منبع کاکتوس پدیا

      امروزه از کیاه کاکتوس به دلیل  نگه داری آسان و زیبایی خاص در اکثر اماکن استفاده میشودسهولت در نگهداری و تنوع این گیاه موجب شده که انواع کاکتوس های معمولی و کاکتوس های گل دار به عنوان گیاه آپارتمان در منزل نگهداری شود اما باید توجه نمود که این گیاه همانند گیاهان دیگر نیاز به مواد غذایی -خاک مناسب - نور و دمای کافی دارد

       در پست های قبل اگر چه درمورد نوع خاک ونحوه کود دهی مطالبی ذکر شده اما به دلیل سئوال های دوستان این چند پست به کاکتوس اختصاص میدهم اما اول کود دهی

             کود دهی مناسب به سلامت گیاه، رشد مناسب، گل دهی و رنگ کاکتوس شما کمک می کند کاکتوسها بنا بر نوع شان زمان متفاوتی برای کود دهی و رشد دارند کاکتوس های گل دار که معمولا در زمستان گل می دهند را نباید در بهار کود دهی کرد ویا آن دسته که در بهار رشد دارند نیاز به کود دهی در زمستان ندارد به طورکلی از آنجاکه کود دهی موجب تامین نیاز گیاه در زمان رشد است بنا براین ابتدا باید رشد گیا ه را ( بخصوص در فصل بهار)  تحت نظر داشت

         کود های کاکتوس حاوی سه ماده مغذی نیتروژن، پتاسیم و فسفر هستند و سه عدد روی بسته های کود مشاهده می شود. عدد اول مقدار نیتروژن را نشان می دهد و عدد دوم و سوم به ترتیب میزان فسفر و پتاسیم را. معمولاً عبارت NPK که مخفف نیتروژن، فسفر و پتاسیم است نیز روی بسته درج می شود. از کود کم نیتروژن 10-10-5استفاده کنید. یک قاشق غذا خوری از کود کم نیتروژن را در 4 لیتر آب حل کنید. کاکتوس را تا جایی که خاک آن مرطوب شود با آن آب بدهید.برای کیفیت بهتر می توانید از کود 6-7-1 به مقدار وروش بالا محلول جدا گانه تهیه کرده هر دو هفته یکبار استفاده کرد

از کود 10-10-5 هر هشت هفته یکبار در بهار و تابستان می توان استفاده کرد

اضافه محلول کود را می توانید در ظرف در بسته تا مصرف بعدی نگهداری کنید

زنجبیل خوراکی در واقع ریزوم گیاه Zingiber officinale است که در آشپزی و پزشکی مصرف دارد. این گیاه بومی چین بوده و از طریق هند به اروپا و سپس آمریکا راه پیدا کرد. زنجبیل از ساقه های طریفی به طول ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی متر بر خوردار است. ساقه های هوایی منشعب شده از ریزوم ها، برگ های متعدد و باریک و بلندی را به وجود می آورند که از دمبرگ های کوتاهی برخوردارند.ساقه های گل دهنده به طول ۱۵ تا ۲۵ سانتی ‌متر، مستقیما از ناحیه فوقانی ریشه منشعب می شوند. گل های زنجبیل ظریف و سبز رنگ بوده و لبه های آنها زرد کم رنگ است.

زنجبیل خاصیت معجزه آسایی برای بهبودسرما خوردگی دارد. دمنوش این میوه معجزه آسا برای سردردهای ضربان دار دوران قاعدگی و حالت تهوع ناشی از آن بسیار توصیه می شود. همچنین برای از بین بردن سردرد و اسپاسم عضلانی هم نافع است. جویدن روزی ۵ دقیقه از این گیاه سبب بالا رفتن چربی سوزی بدن می شود.

کاشت در گلدان

گیاه زنجبیل را برای کاشت انتخاب کنید. ارقام و گونه های زیادی  از زنجبیل وجود دارد. برای کاشت نوع خوراکی زنجبیل رایج ترین آن عبارتند از، Zingiber officinale می باشدبرای کاشت زنجبیل در گلدان ابتدا ریشه این گیاه را از مراکز فروش گل وگیاه، عطاری، ویا فروشگاه های مخصوص  بذرسبزیها تهیه کنید دقت کنید ریشه  خریداری شده درشت و تازه باشد ریشه های تازه ازپوستی لطیف و نازک برخوردار هستند که به مرور ضخیم می شود ریشه انتخابی را چنانچه ازپوسته ضخیم برخوردار است یک لایه از ان بردارید ودرون ظرفی حاوی آبگرم به مدت ده ساعت در جای نسبتا گرم وتاریک قراردهید

گلدان وخاک مناسب

برای کاشت هریک از ریشه ها به گلدانی با عمق 25تا30ودهانه 19 تا20سانتیمتر نیاز دارید(دهانه بزرگتر ویاطول بیشتر امکان کاشت تعداد بیشتری را فراهم می کنداما اندازه عمق نباید تغییر کند) دقت کنید سوراخ های کف گلدان کاملا باز باشد . خاک مناسب زنجبیل باید سبک و مغزی باشد واززهکشی مناسب برخوردار باشدازترکیب 40%کوکوپیت 20% پیت ماس 40% پرلیت خاک مناسب را تهیه کنید از قبل رطوبت خاک را تامین «خاک به هنگام انتقال به گلدان باید مرطوب باشد نه خیلی خشک ونه خیلی خیس»و گلدان را بعدازلایه 3تا4 سانت شن باخاک پرکنید به طوری که بعد از قرار دادن ریشه حد اقل 5 الی 6 سانت  تا لبه گلدان باقی به ماند سطح خاک را صاف وکمی فشرده کنید ریشه را روی سطح خاک قرار دهید  و چنانچه  ریشه دارای جوانه اولیه است جوانه را به سمت بالاقراردهید و حداقل 3تا 4 سانت خاک مرطوب روی ریشه به ریزید خاک را تا برآمدن جوانه ها با اسپره مرطوب کنید گلدان را در محیط گرم بانور زیاد هراردهید بهتر است در محلی قرارگیرد که حداقل 3 الی4 ساعت نور افتاب صبح به آن بتابد دمای مناسب رسد بین ۲۲ تا ۲۵ درجه سانتی گراد است

زنجبیل گیاهی کند رشد می باشد و ممکن است یک تا دو هفته برای جوانه زنی زمان نیاز داشته باشد. همچنین به مدت 3-4 ماه نیز برای رشد کافی زمان نیاز دارد.

نام فارسی:  سلوی – مریم گلی

نام عتمی  : Salvia officinalis  

خانواده:    Lamiaceae

نام انگلیسی:  Scarlet Sage

خاستگاه:  آمریکای جنوبی – برزیل

مریم گلی گیاهی چند ساله از جنس Salvia و خانواده (نعنائیان) بومی برزیل است. این گیاه در حال رشد در زمانهای گرم سال و با رطوبت بالای به 2 تا 3 متر ارتفاع میرسد. گیاهی است چند ساله و علفی، ریشه راست و دارای انشعابات فراوان ساقه راست  ساقه‌های جوان به رنگ سبز تیره و پوشیده از کرکهای انبوه و خاکستری رنگ است. با افزایش عمر گیاه، ساقه چوبی ور نگ آن قهوه‌ای می‌شود. برگها بلند و نیزه‌ای شکل ، برگهای پایینی دارای دمبرگ بلند هستند در حالی که برگهای قسمت فوقانی ساقه، دمبرگ کوتاهی دارند. سطح فوقانی و تحتانی برگها پوشیده از کرکهای ظریف است.
گلها به رنگ بنفش متمایل به آبی، صورتی یا سفید و به صورت مجتمع در قسمت فوقانی ساقه‌ها روی چرخه‌های مخصوصی مشاهده می‌شوند. روی هرچرخه ۸–۵ گل وجود دارد میوه اش مرکب از 4 فندقه، به رنگ قهو ه ای رگه دار ، صاف و شفاف است قطر تاج گیاه حدود ۵۵ سانتی‌متر است. گونه ماژور این گیاه به نام officinalis مشهور است مریم گلی 7-5 سال عمر میکند . رشد گیاه درسال اول کند است گلدهی این گیاه از اواخر بهار یا اوایل تابستان آغاز وتافصل سرما ادامه می یابد.( این گیاه در گلخانه به‌صورت دائمی رشد می‌کند) نیاز نوری این گیاه در زمستان و مکان های سردسیر، آفتاب کامل و در تابستان و مکان های گرمسیری، نیم سایه می باشد
درکشت این گیاه در گلدان و گلخانه مکانی با نور کامل یعنی حداقل ۸-۶ ساعت آفتاب مستقیم گلدهی بهتری خواهد داشت اگر از چراغ های فلورسنتی فشار بالا یا چراغ های فشار بالای استفاده شود، باید در 1 متری گیاه قرار گیرند آبیاری کم و یا زیاد این گیاه منجر به عدم گلدهی مناسب آن خواهد شد. گیاه را زمانی آب دهید که سطح خاک تا حدودی خشک شده باشد. گیاهان بالغ میتوانند خشکی را تا حدودی تحمل کنند اما به هر حال آبیاری منظم به رشد بهتر آن کمک خواهد کرد آبیاری بیش از اندازه و یا سنگین بودن خاک و عدم عبور دادن آب اضافی حاصل از آبیاری منجر به زرد شدن برگها، ریزش گلها، رشد ضعیف گیاه ، پوسیدن ساقه گیاه و در نهایت از بین رفتن آن می شود این گیاه به خاکی سبک ونیمه اسید با زهکشی مناسب با PH 6 تا 6/5 نیازدارد. (ترکیبی از پیت ماس خاکبرگ مرغوب یا خاک باغچه و ورمی کمپوست وپرلیت با مقیاس مساوی) تکثیر این گیاه هم از طریق بذر هم از طریق قلمه وهم از طریق کاشت پیاز امکان پذیر است درکشت از طریق بذر عمق کشت باید4 سانت وفاصله هر بذز 40 تا 50سانت باشد دمای مناسب برای کاشت22 درجه سانتیگراد در مدت 7 تا 14 روز و دمای مناسب برای رشد گیاه 15 تا 18 درجه سانتیگراد است یک ماه بعد از استقرار گیاهان در مکان کاشت اصلی از کودی همانند ۲۰-۲۰-۲۰ هر ماه یک مرتبه استفاده کنید. مریم گلی به‌عنوان داروی گیاهی استفاده می‌شود، چون برگ‌های آن شدیداً آنتی‌اکسیدان بوده و می‌تواند علائم و مشکلات پیری را کاهش دهد.(به بخش خواص گیاهان دارویی مراجعه شود)  

با تشکر ویژه از خانم مهندس  سازگار

کاکتوس کریسمس از خانواده  Cactaceaeمی باشد این کاکتوس‎ها در زمان کریسمس (دی ماه) گل می‎دهند؛ از این‎رو آن‎ها را کاکتوس کریسمس می‎نامند. کاکتوس کریسمس شاخه‎های آویزانی دارد که طول آن‎ها بین ۳۰ تا ۹۰ سانتی‎متر است. این شاخه‎ها قسمت‎های تخت و پهنی دارند و رنگ آن‎ها سبز روشن است. گل‎ها از نوک ساقه‎ها بیرون می‎زنند به رنگهای صورتی، قرمز، بنفش، زرد و سفید 

بیش از ۲۰۰  گونه از این گیاه وجود دارد و اندازه گلها‎ها بین ۵/۲ تا ۵/۷ سانتی‎متر است. هر کدام از گل‎ها از چند ردیف گلبرگ تشکیل شده‎اند و تا چندین روز عمر می‎کنند. هر دوره شکوفه دادن چندین هفته به طول می‎انجامد. جالب است بدانید کاکتوس کریسمس در طبیعت وجود ندارد و از ترکیب دوکاکتوس دیگر که در جنگل‌های بارانی آمریکای جنوبی بر روی گیاهان دیگر می‌روید، به وجود آمده است.

در فصل تابستان نیاز به آب فراوان و سایه جزئی دارد، اما باید اجازه داد تا خاک کمی بین دو آبیاری خشک شود و خاک سبک ترکیبی از پیت ماس وپرلیت را بهتر می پسندد همچنین این کاکتوس به نور زیاد غیر مستقیم نیاز مند است ونیزدمای بین ۲۰-۲۷ درحه سانتیگراد و رطوبت محیطی ۵۰-۶۰ درجه مکان بسیار مناسبی برای رشد این گیاه است   استفاده از کود 10-10-10 در فصل گلدهی به رشد و گلدهی کمک می کند

تکثیر این گیاه از طریق پاجوش وقلمه زنی امکان پذیراست   

نخل ماداگاسکار یا همان پاچیپودیم  بانام علمی Lamerei Pachypodiumاز خانواده خرزهره هادرواقع  یک نخل نیست اما به دلیل شباهت آن با برخی از نخل ها به این نام شناخته می شود. این گیاه دارای ۲۰ گونه است که ۱۵ تای اونا بومی جزیره ماداگاسکار و بقیه بومی جنوب آفریقا هستند.این گیاه نوعی ساکولنت است و توانایی تصفیه هوا را دارد. نخل ماداگاسکار گیاهی نیمه بیابانی و بسیار مقاوم است و به دلیل نگهداری راحتی که دارد جز گیاهان محبوب آپارتمانی است. این گیاه گوشتی، تمام قسمت هایش سمی است ساقه هایی دارای تیغ های بلند و تیز دارد. حداکثر رشد این گیاه بین ۵.۵ تا ۶ متر است اما برای رسیدن به این اندازه سالیان زیادی زمان مورد نیاز است. تنه کلفت و تیغ دار آن دارای توانایی ذخیره آب است. برگ های باریک و بلند به رنگ سبز تیره که تا ۹۰ الی ۱۲۰ سانتی متر گسترش می یابند شدیدا نور گرایی دارند و برای جلوگیری از خم شدن برگ ها ر سه روز یکبار آن را بچرخانید.این گیاه در فصل رکودش برگ های خودش رو از دست میدهد،در داخل خانه و محیط آپارتمان به ندرت گل میدهد. گل ها یی به رنگ سفید یا صورتی مایل به سفید

آبیاری منظم با فاصله مناسب بااسپری روزانه نور زیاد ودمای بین ۲۰ تا ۲۳ درجه از نیاز مندی های این گیاه است این گیاه در فصل خواب یعنی نیمه دوم سال به دور رکود (خواب زمستانی) وارد شده و برگهای خود را از دست میدهد. بنابراین لازم است در این مدت میزان آبیاری را نصف و کودهی رو متوقف کنید راحت ترین راه تکثیر این گیاه استفاده از پاجوش آن است در قسمت های پایین گیاه جوانه های کوچکی رشد می کنند که با جدا کردن از گیاه مادری در فصل تابستان میتوان نخل ماداگاسکار را تکثیر کرد. آپاجوش ها را  در دمای ۲۰ درجه و در رومه حدود چهار روز نگه دارید تا شیره آن خارج شود و به اصطلاح کالوس دهد و بعد در خاک سبک و حاصل خیز بکارید. خاک را همیشه مرطوب نگهدارید و برای حفظ رطوبت روی گلدان را، با پلاستیک شفاف بپوشانید. زمان که گیاه ریشه‌دار شد پلاستیک را برداشته و به گلدان اصلی انتقال دهید

.

ملو کاکتوس (Melocactus ) یا ملو مینیاتوری بومی مناطق شمال کوبا است و یکی از کوچکترین و محبوب ترین گونه هایی است که در سنین جوانی تولید گل میکند. دارای آروئول هایی (محلی که تیغ ها می رویند( با فاصله 8 میلیمتری از یکدیگر، گلهایی کوچک، به رنگ صورتی و به طول 2 سانتی متر است که شکل آنها شبیه به گلهای کاکتوس مامیلاریا است. گلها هر ساله در اواسط تابستان میرویند و روزانه در هنگام ظهر باز می شوند. گل دهی به مدت 4 تا 5 سال انجام می شود. این کاکتوس در شرایط ایده آل، از سرعت رشد سریعی برخوردار است. این گیاه دارای ۵۰گونه مختلف در طبیعت و گلخانه میباشد).د ر کشور ما ایران بیشترین گونه های موجود در بازار گونه های مانند ملو ماکسونی و ملو مینیاتور و ملو آبی یافت میشود(. ملو بسیار راحت از طریق کاشت بذر قابل تکثیر است

ملو کاکتوس به راحتی از طریق کاشت بذر تکثیر می‌شود. مقداری بذر کاکتوس تهیه کنید (البته می‌توانید از بذرهای کاکتوس خودتان هم استفاده کنید)، قبل از کاشت بذرها را مدتی در آب گرم بخیسانید تا باکتری‌ها و هاگ قارچ‌هایی که روی بذور هستند، کشته شوند. بعد از آن بذور را در خاکی سبک، با زهکشی خوب و پر از اکسیژن بکارید. سپس بذرهای کاشته شده را در محلی مرطوب و گرم قرار دهید تا به ریشه دهی آنها کمک کنید. مدتی طول می‌کشد تا سیستم ریشه‌ای بذرها توسعه یابد، پس به آنها آب و مواد غذایی بیش از حد ندهید. توجه داشته باشید که همیشه از بذر تازه و خشک استفاده کنید.

به دلیل ریشه ضعیف و آسیب پذیری که این گیاه دارد پس از تعویض گلدان، بازسازی آن مدتی به طول می انجامد. لذا فقط در صورت عدم وجود فضای کافی در گلدان قدیمی اقدام به تعویض باید گردد. از گلدانی با زهکش خوب استفاده شود و پس از تعویض تا چند روز نباید آبیاری انجام گردد

گیاه اسپاتی فیلوم مشابه آنتوریوم ولی لوله‌ای‌تر، بومی مناطق گرمسیری آمریکا و جنوب شرقی آسیا و در حدود ۴۰ گونه دارد که معروفترین آنان Spathiphyllum wallisii است که به عنوان گیاهی گلدانی و آپارتمانی طرفداران بیشماری دارد. گیاهی چند ساله و علفی با برگساری همیشه سبز است که گل‌های سفید رنگی زینت بخش آن می‌شود. برگ‌های اسپاتی فیلوم سبز براق و نوک تیز است. گیاه به ارتفاع کل ۶۰-۴۵ سانتیمتر می‌رسد. نور مناسب برای این گیاه نور متوسط و غیر مستقیم است. ولی به این نکته توجه داشته باشد در شرایط نور کم ضعیف می‌شود و در نور زیاد برگ‌های آن قهوه‌ای می‌شود. این گیاه به دمای پایین حساس است. دمای مناسب برای نگهداری این گیاه بین ۲۰ تا ۲۶ درجه سانتی‌گراد‌است و کمترین دمایی که می‌تواند تحمل کند ۱۳ درجه است. اسپاتی فیلوم خاک مرطوب را می‌پسندد اما بین دو آبیاری اجازه دهید خاک به اندازه ۱ سانتی متر بالای گلدان خشک شود سپس آبیاری کنید زیرا به قارچ بسیار حساس است. هرگز اجازه ندهید خاک آن کامل خشک شود و به هوای خشک حساس است؛ یک روز در میان برای گیاه خود غبار پاشی انجام دهید. در زیرگلدانی آن سنگ ریزه بریزید و آن را با آب پر کنید. (در تابستان‌ها در صورتی که هوا خیلی گرم بود هر روز غبار پاشی را انجام دهید) هر ماه گیاه خود را با کود کریستالون قرمز و یا کود ترکیبی نیتروژن، فسفر و پتاسیم تغذیه کنید. برای تکثیر این گل پاجوش‌هایی که در کنار ساقه‌های بزرگ در آمده‌اند را جدا کنید و در گلدانی با خاک سبک بکارید. این کار در زمستان یا بلافاصله پس از گلدهی انجام می‌شود. با کاشت بذر هم می‌توان این گل را تکثیر کرد. بهترین زمان برای تکثیر این گیاه بهار و تابستان می‌باشد  «با تشکر ویژه از مهندس سنایی «

نام علمی Thymus vulgaris

خانواده : نعناعیان

خاستگاه : شرق مدیترانه

آویشن معمولی گیاهی از خانواده نعناع است. یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی و ادویه ای به شمار می رود که بومی نواحی شرقی مدیترانه است.گیاهی علفی و چند ساله با ریشه مستقیم و کم و بیش چوبی که انشعاب‌های فراوانی دارد. ارتفاع این گیاه بین ۲۰ تا ۵۰ سانتی متر است که ساقه ای افراشته دارد. برگ‌ها و گل‌ها ‌کوچک هستند. گونه‌های متعدد و متفاوتی از این گیاه وجود دارد. آویشن کوهی نوعی از این گیاه است که بیشتر در مناطق معتدل می‌روید و نوع پرورشی آن که برای کاشت در منزل نیز مناسب است، به آویشن شیرازی معروف است.

آویشن از جمله گیاهانی است که به آسانی کم آبی را تحمل می‌‌کند. به طور کلی گیاه آویشن در مناطقی با آب و هوای نیمه خشک تا معتدل و همچنین تحت گرما و دمای بالا می‌‌تواند رشد کند

تکثیر:

 آویشن از طریق کاشت بذر، قلمه و تقسیم بوته صورت می‌گیرد. برای کاشت آویشن در گلدان شما می‌توانید بذر گیاه یا قلمه‌های جوان آن را از مراکز تولید گل و گیاه تهیه نمائید کشت از طریق بذر باید اواخر اسفند و اویل فروردین صورت گیردابتدا بذرها را 24 ساعت در آب ولرم خیس کنید سپس آنها در درون دستمال کاغذی مرطوب قرار دهید و تا زمان  اولین نشانه جوانه در دستمال کاغذی مرطوب نگه‌دارید؛  بذر هارا در عمق نیم تا یک سانتی خاک قرار دهید  وآبیاری مناسب انجام داده بعد از یک تا دو هفته در دمای 25 درجه سانتی گراد  «آویشن دمای 12 تا 32درجه سانتی گراد را تحمل می کند » جوانه ها سر می  زنند و می توانید بعد از یک هفته جوانه های اضافی را به گلدانهای دیگر منتقل کنید فاصله مناسب هر جوانه 10 تا 15 سانت است «بااستفاده از فلاورباکس سطح کشت را افزایش دهید »

خاک مناسب:

بهترین خاک برای کاشت گیاه آویشن،خاک سبک با ظرفیت مناسب انتقال آب، تهویه خوب،غنی از مواد مغذی  و حاوی ترکیبات کلسیم است که PH آن بین ۴،۵ تا ۸ باشد.«خاک قلیایی»

آبیاری:

آویشن به آبیاری به صورت متوسط و منظم نیاز دارد. آبیاری بیش از حد باعث پوسیدگی ریشه گیاه می‌شود

نور:

گلدان را در محلی با امکان دریافت نور کافی خورشید قرار دهید. پنجره‌های جنوبی آپارتمان بهترین مناسب‌ترین مکان برای نگهداری از این گیاه است.چیدن نوک ساقه‌های آویشن باعث می‌شود که گیاهتان پرپشت باقی بماند. این کار را قبل از چوبی شدن ساقه‌های آویشن انجام دهید.

زنجبیل جزء گیاهان دارویی مهم است. خواص زنجبیل گوناگون است؛ از جمله ضد تهوع، مقوی قلب، ضد ه شدن خون، ضد باکتری، آنتی اکسیدان، ضد سرفه، ضد سموم کبدی، ضد التهاب، ادرارآور، کاهش اسپاسم، محرک سیستم ایمنی، ضد نفخ، افزایش ترشحات روده ای معدی، پایین آورنده کلسترول خون، محرک گردش خون مغزی و محرک هضم غذا می باشد. زنجبیل اصالتاً یک گیاه چینی و هندی است و در این کشورها در طول بیشتر از 4000 سال در پخت و پز غذا مصرف شده است.از آنجا که مردم علاقه وافری به طعم تند و بوی معطر آن داشته اند و نوعی خاصیت گرمایی داشته و برای درمان درد معده مؤثر بوده است،کاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسیری آن را کشت داده اند.ریشه این گیاه در درمان سرگیجه،تعریق،تهوع و استفراغ ناشی از بیماریهای حرکتی یا دریازدگی مؤثر واقع میشود.این گیاه همچنین گلودرد،سردردها،پاره ای از انواع دردهای قاعدگی و آرتریت وتب و درد ناشی از انواع سرماخوردگیها و آنفلونزا را درمان می کند. زنجبیل با افزایش ترشح بزاق دهان و آنزیم های مجرای گوارشی، به هضم و جذب مواد غذایی کمک می کند. با بیرون راندن مخاط خلطی از ریه ها، به درمان آسم ، برونشیت و دیگر مشکلات تنفسی کمک می کند. تشنگی را برطرف می کند زنجبیل نیروبخش، مقوی معده، بادشکن و ضد رقت خون می باشد. درمان کننده یرقان است. نحوه مصرف فرآورده های زنجبیل به سلیقه شخصی شما و آنچه شما را آزار می دهد،بستگی دارد.در کل،نباید روزانه بیشتر از دو تا چهار گرم زنجبیل مصرف کنید، برای بیماریهای ناشی از سرماخوردگی،تب ناشی از آنفلونزا،گلودرد،گرفتگیهای ناشی از قاعدگی یا سردرد،دو قاشق غذاخوری از دم کرده زنجبیل یا چندین ورق از ساقه ریشه دار تازه آنرا بخور دهید.برای درمان درد ورم مفاصل از آب،عصاره یا چای زنجبیل تازه به میزان روزانه 4 گرم مصرف کنید یا روغن آنرا روی مفصل دردناک بمالید یا ریشه تازه آنرا در ضماد داغ یا گازهای ضمادی قرار دهید و روی نقاط دارای درد بگذارید.

«باتشکر از دکتر فرخی»

رزماری که با نام های رومارن یا اکلیل کوهی هم شناخته می شود یکی از گیاهان معطر از خانواده نعناعیان است که برگ‌هایی سوزنی‌ شکل و همیشه‌ سبز دارد.

رزماری حاوی مقادیر بالای آنتی اکسیدان هایی نظیر اسید رزمارینیک، اسید کافئیک، اسید بوتولیک و کارنوسول می باشد که سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و برای پیشگیری و درمان سرفه، آسم، سرماخوردگی و آنفلونزا مفید می باشد.

خواص آنتی اکسیدانی، ضد می و اثرات ضد سرطانی دارد.دیترپنهای موجود در رزماری، دارای اثرات آنتی اکسیدانی است که از کبد محافظت میکند و روند بیماری را در افراد آایمری بهبود می بخشد. کارنوزول و اسید کارنوسیک موجود در رزماری دارای خاصیت ضد التهابی قوی هستند که می توانند برای درمان روماتیسم، آرتروز و نقرس مفید باشد هک چنین این کیاه به عنوان یک دیورتیک طبیعی عمل می کند و برای سم زدایی کلیه ها و درمان عفوت دستگاه ادراری مفید می باشدآنتی اکسیدان ها و پتاسیم موجود در گیاه رزماری با بهبود جریان خون در رگ ها باعث کاهش فشار خون بالا می شودتحقیقات نشان داده که اگر عصاره رزماری را بر روی پوست صورت بمالید به عنوان یک ضد آفتاب طبیعی پوست را در برابر اشعه UV خورشید محافظت می کند.

رزماری دارای خواص ضد باکتریایی قوی بوده و برای درمان عفونت باکتریایی معده و زخم معده که توسط هلیکوباکتر پیلوری ایجاد می شود، مفید است. علاوه بر این رزماری در طب سنتی برای درمان ناراحتی معده، یبوست، نفخ و اسهال استفاده می شود. باعث افزایش متابولیسم چربی و سم زدایی از کبد می شود و می تواند برای درمان کبد چرب مفید باشد

ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در دمنوش و عرق رزماری باعث افزایش جریان خون در پوست شده و به درمان بیماری های پوستی از جمله اگزما کمک می کند. ونیز دمنوش و عرق رزماری برای لاغری و کاهش وزن ،خوشبو کننده دهان ،کمک به درمان کم خونی مورد مصرف قرار می گیرد

«باتشکر از دکتر فرخی»